TO CO W DUSZY GRA

Jakim człowiekiem, bylibyśmy ,ty,ja, on,

gdyby nie oddani nam przyjaciele?

Myślę że bardzo smutni,

 zagubieni  w tej szarości życia codziennego .

Przyjaciel,to ktoś kto bez wahania poda pomocną dłoń,

zawsze ma dla nas pokrzepiające słowo,i uśmiecha się

do nas szczerze i z radością.

To jest duży przywilej mieć przyjaciela ,takiego na dobre i na złe.

Przyjacielem być to umieć dostrzegać,

 dobro i piękno,które posiada każdy z nas.

Przyjaciel pomoże je wydobyć z nas.

Przyjaciel potrafi przebaczać,

zapomnieć ale tez umie prosić o przebaczenie.

Przyjaźń zobowiązuje do szczerości ,

miłości i pomocy kiedy stracisz nadzieję.

Mając przyjaciela, pewniej  się kroczy po stromych 

ścieżkach i krętych drogach życia.

Nasze  życie to ciągła podróż,

ktoś kiedyś powiedział-nie jest dobrze,

 samemu wybierać się w nieznaną drogę,

gdyż nie ma nawet do kogo powiedzieć-boje się!

EURYDYKA

Jeżeli kochasz piękno w drugim człowieku,

to nie jest to miłość

tylko adoracja piękna.

Jeżeli kogoś kochasz  bo tak ci się wydaje ,

to nie jest miłość,

tylko  ciekawe wydarzenie w twym  życiu.

Jeżeli kochasz  kogoś bo jest piękny i bogaty,

To stajesz się ubogim człowiekiem pozbawionym uczuć.

Lecz ,jeśli kochasz bezinteresownie,

całym swym sercem i ciepłem swych uczuć,

to jest  to prawdziwa miłość.

Miłość prawdziwa nie potrzebuje się niczym otaczać ,

ani dodawać sobie uroku,

 cała sobą jest piękna , promieniuje ciepłem i pięknem.

                                                                                                                               EURYDYKA

Chciałabym zatrzymać czas...

zatrzymać   jak najwięcej chwil...

wspomnień...

które dla mnie coś znaczą...

Zatrzymać czas...

  żeby choć przez chwilę się zatrzymał..

żeby nie upływał tak szybko...

z trudem łapię oddech...

w pogoni  za tym co utraciłam

czasem żałuję...

że puściłam, nie wyciągając rąk jak najdalej ,

może objęłabym bym swymi ramionami,

więcej przestrzeni...

choć  wiem,że czasu nie da się zatrzymać ,

czy nawet powstrzymać.

Czas się wyślizgnie niczym wąż i popłynie dalej ,

a mnie pozostanie pustka i wspomnienia tak,

tak,tylko wspomnienia...

                                                                                                                       EURYDYKA

Jakaż to nie powetowana strata,zaginęła mi moja,

 cudowna godzina z  kolejnego dnia.

Taka nie tuzinkowa lecz wystrojona,

błyszcząca,a jej minuty święcące,

jak skierki skakały i znikały w blasku swych diamentowych sekund.

Jakaż to szkoda, że już ich nie odzyskam,

straciłam mą cudowną godzinę bezpowrotnie.

Mogę tylko siebie winić za zagubienie cudownej godziny,

w której przeżyłam coś niewyobrażalnie pięknego!

                                                                                                                         EURYDYKA