ZAGINIONA, ZAGUBIONA

Jakaż to nie powetowana strata,zaginęła mi moja,

 cudowna godzina z  kolejnego dnia.

Taka nie tuzinkowa lecz wystrojona,

błyszcząca,a jej minuty święcące,

jak skierki skakały i znikały w blasku swych diamentowych sekund.

Jakaż to szkoda, że już ich nie odzyskam,

straciłam mą cudowną godzinę bezpowrotnie.

Mogę tylko siebie winić za zagubienie cudownej godziny,

w której przeżyłam coś niewyobrażalnie pięknego!

                                                                                                                         EURYDYKA