TO CO W DUSZY GRA

Stoję w oknie i patrzę na zacinający deszcz,

który smaga umykających przechodni.

Tak jak kiedyś los smagał,  

bez litości i do woli we wszystkich kolorach!!!

Był taki czas, kiedy wszystko było w kolorach sepii i we wszystkich

odcieniach szarości.

Minął!

Smutek i Rozpacz  -  zastąpiła  Radość i Szczęście,

   Ubrane  w  piękne suknie utkane z uśmiechu,  przetykane złotymi nićmi szczęścia!

O szczęśliwa chwilo!

Był taki czas,

 kiedy matką była Nienawiść ,a ojcem Gniew.

Był taki czas bezdennej rozpaczy i nie pohamowanej wściekłości,

A siostrą pocieszenia - Nadzieja!

I  przyszedł czas,  niczym anioł  -  Wyzwolenie!

O ułudo!   Złodziejko nadziei!!!

Przyszedł czas,

Na siostry  -  z wszystkich odcieni szarości!

To były  -  Złość,  Zawiść , Gorycz, Żal ,  Rozpacz i  brat  Szyderca!

Ciężka to była próba.

A dzisiaj?  

A dzisiaj jest ten czas,   w którym zostały już powiedziane i

 uczynione  wybory   -   tak!

Nasze wybory dobre lub złe!

Musimy to sami ocenić!!!

                                                                                                                     Eurydyka

Każdy dzień bez Ciebie  -  jest dniem straconym!

Nostalgia mną targa,

a muzyka jej dopomaga w rozdzieraniu,

moich tęsknot na kawałki!

A ja chcę ,

  być tylko blisko!

Jesteś nieosiągalny,  

gdzieś tam daleko za horyzontem.

Serce się wyrywa za tobą niczym ptak uwięziony w klatce, 

który się szamoce w swej bezsilności,

Nic nie mogę uczynić!

Nostalgio ,  nostalgio..........

cóż żeś mi uczyniła?

Czemu mi ranisz serce moje,

tak nie wiele oczekuję !

                                                                                                                                         Eurydyka

Widzę Twą twarz wszędzie na jawie i we śnie.

Promienna, pełna zachwytu, 

 oczy wpatrzone,

usta lekko rozchylone, 

kuszące,  błąkający uśmiech taki zapraszający .

Siedzę nad wodą ,

 Słońce promieniami swymi pięści mą skórą ,a delikatny zefirek chłodzi.

 Widzę twą twarz odbitą w wodzie,

kręgi poruszonej wody rozciągają ją  i po chwili znika ,

by znów pojawić się i zapraszać do siebie!   

Przywołuje!!!

Wchodzę do wody,  aby ująć w obie dłonie, 

znika,

 jak mgiełka rozwiana podmuchem wiatru,

Czy to jawa czy sen.......

                                                                                                                    Eurydyka