TO CO W DUSZY GRA

Płaczesz?

Czy coś się stało?

Nie ,   to nie ja płaczę!

To moja  dusza "krwawi"

Łzy ,są przejrzyste i białe,

bo to jest "krew' z duszy!

Cóż, mam poradzić?

Jaki balsam dać na boleść.

aby ją uleczyć,po zadanych ranach?

Czym ukoić?

Czas jest dobrym lekarzem dusz,

On sprawia że rany się goją!

A więc  do dzieła,

otrzyjmy łzy,pozwólmy,

aby czas swoje robił,

żeby  w naszej duszy zagościły,

Uśmiech,,Radość i Miłość.

Wszelkie zło wyrzucić do morza nie pamięci.

Każdy dzień niech będzie świętem.

Łzy ,niech płyną, tak niech płyną

i kiedy ktoś zapyta-

Czemu  płaczesz?

-odpowiedz-

Ze szczęścia!!!!

                                                                                                                           EURYDYKA

W pierwszym dniu życia , księga jest czysta.

Po za zapisem daty i godziny narodzin.

Każdego roku wpisów przybywa,

a księga zmienia kolor i treść - a treść bywa różna.

Wesoła , smutna , naszpikowana wydarzeniami ,

raz wesołymi ,raz smutnymi a raz banalnymi.

Czasem, gdzieś tam widnieją ślady zaschniętych łez,

a czasem wesołe nutki!

Księga naszego życia ma różną objętość,

stosownie do zaistniałego czasu i wydarzeń.

Czasem nic, się nie dzieje,życie toczy się monotonnie,

lecz w innym okresie wydarzenia następują w tak,

szybkim tempie,niczym w kalejdoskopie że,

nie jesteśmy w stanie nadążyć!

Często zmiany nie są dobre dla nas, lecz nie mamy,

na to wpływu , ale czasem robimy coś , czego żałujemy

lub cieszymy się.

Każdy z nas jest dla siebie kowalem , malarzem ,muzykiem,

dlatego nasza księga życia czasem wygląda jak koncert życzeń ,

nie do końca przemyślany.!

                                                                                                                           EURYDYKA

Przegnałam rozpacz, przeganiam smutek,

czyszczę moje zakamarki  duszy z przykrych wspomnień.

Już na horyzoncie się przejaśnia ,widać ciepłe promienie budzącego się światła.

Jaka to ulga!

teraz otwieram oczy i patrzę przyjaznym wzrokiem,

 na otaczający mnie świat.

Przebudzenie!

Widzę ciepłe kolory,  ,słyszę moją muzykę ,

a więc otrząsnęłam się .

Wychodzę z ukrycia przygnębienia,

 zakazu uśmiechu,porzucam to wszystko ,

Idę prosto na spotkanie lepszego jutra,

co mi przyniesie? nie wiem.

Chcę wierzyć ,że same wesołe chwile ,pełne słońca.

Chcę widzieć siebie roześmianą i rozpromienioną ,

 pomimo niepogody,czy deszczu.

Życie jest zbyt krótkie ,aby smutek ciągle mnie tłamsił ,

nie pozwalając korzystać z dobroci serc i przyjaźni .

Bo czas nie stoi w miejscu,zegar tyka bezustannie.

                                                                                                                               EURYDYKA